قالب وردپرس برزین

تبصره ۱ – برای استفاده از امتیاز شهرداری ها می‌توانند هر یک شرکت واحد سهامی تشکیل دهند مشروط بر این که حداقل پنجاه و یک درصد سهام‌آن متعلق به شهرداری و بقیه متعلق به اتباع ایران ساکن محل بوده و مدت هر شرکت از شرکتهای اتوبوسرانی بیش از هشت سال نباشد.

‌تبصره ۲ – سهام شرکت اسمی است. هر گاه یکی از سهمداران بخواهد سهم خود را بفروش برساند شهرداری حق اولویت دارد و در صورت انتشار‌سهام جدید شهرداری در خرید سهام حق تقدم خواهد داشت.

‌تبصره ۳ – حق رأی نسبت به سهام شهرداری با انجمن قانونی شهر است و در غیاب انجمن وزارت کشور قائم مقام آن خواهد بود.

‌تبصره ۴ – مالکین اتوبوس های هر شهر و حومه آن که هنگام تقدیم لایحه دولت اجازه اتوبوسرانی داشته‌اند از تاریخ اعلام تأسیس شرکت تا دو ماه‌حق تقدم در خرید سهام قابل انتقال شرکت خواهند داشت.

‌تبصره ۵ – هیچ یک از اعضاء انجمن شهر و یا شخص شهردار نمی‌توانند صاحب سهام شرکت اتوبوسرانی در شهر محل تأسیس شرکت باشند و‌همچنین اقوام بلافصل آنها نیز مشمول همین تبصره خواهند بود.

‌تبصره ۶ – ارزیابی اتوبوس ها و احتساب بهای آن در مقابل سهام بر طبق آیین‌نامه ارزیابی انجام خواهد گرفت.

‌تبصره ۷ – چنانچه بعضی از صاحبان جزئی از اتوبوس مایل باشند و توانایی قبول سهام شرکت را نداشته باشند به شرط تقاضای خودشان شرکت‌واحد مکلف است قیمت تقویمی آن جزء از اتوبوس را بپردازد.

‌تبصره ۸ – کارکنان فعلی اتوبوس ها در صورت واجد بودن شرائط مقرر در آیین‌نامه استخدامی شرکت بر دیگران حق تقدم دارند.

‌تبصره ۹ – کارکنان اتوبوس های شرکت مشمول مقررات قانون کار خواهند بود.

‌تبصره ۱۰ – شهرداری ها مجازند اراضی متعلق به شهرداری را که مورد نیاز شرکت باشد به قیمت عادله در مقابل قسمتی از سهام نقدی خود به‌شرکت واگذار نمایند.